Mówią o niej, że zła, mówią o niej, że groźna a to tylko nasza piękna i mroźna zima, która zawitała do nas w ostatnich dniach.

Zima nie dla wszystkich jest ulubioną porą roku. Przy tak niskich temperaturach dochodzących do -15ºC każdy woli siedzieć w ciepłym mieszkaniu, pod kocykiem z kubkiem gorącej herbaty. Ciężko jest nam się zebrać, gdy musimy wyjść z domu po zakupy, do pracy czy do szkoły. Okrywamy się wtedy ciepłym kożuszkiem, obwijamy szalikiem, na ręce zakładamy ciepłe rękawiczki. Oj narzekamy wtedy, że tak jest nam zimno. Często myślimy o cieple, a nie rozglądamy się wkoło i nie zauważamy, że zima mimo śniegu, mrozu i zimna ma też swój niepowtarzalny urok i gdy przyglądamy jej się z bliska, to jest ona piękna. Drzewa pokrywa biały puch, na konarach drzew osiadła szadź, która w słońcu lśni, a pod butami skrzypi mróz. Zimową aurą okryła się również nasza szkoła. Boisko szkolne, na którym panuje cisza, pokrywa warstwa białego puchu, szkolny skalniak okrył śnieg i zasnuł szron, świerki, sosny, tuje i irgi zdobi śnieg.

 Właściwie, to raczej wszyscy czekaliśmy na taką zimę.

„W zimie: komin nam ojcem, fajerka matką,

kożuch dobrodziej, a zapiecek chatką.”

„Zima wieje, mróz się śmieje”

„Zima wszystko pustoszy, ale znowu za to

Nagradzając wszystkiego, dodaje nam lato”

„Zimę poznasz z drzew naciętych: jeśli jodła sucha,

nie bardzo potrzeba kożucha.”

„Kto bez kożucha tę zimę przechodzi,

po świętym Janie ciepło mu zaszkodzi”

„Późna zima, długo trzyma.”

„Jaką zimą mróz siecze, to latem słońce piecze.”

zobacz zdięcia wykonane przez p. Małgorzatę Bogdał